obrzucić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•rzucić -rzucę, -rzucą; -rzuć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obrzucić — obrzucać
1. «rzucając, obsypać kogoś lub coś dużą ilością czegoś»
2. «obłożyć, pokryć coś czymś dla uszczelnienia, dla ochrony przed zimnem itp.»
3. «obszyć brzegi materiału nićmi, aby zapobiec strzępieniu się»
obrzucić się — obrzucać się «obrzucić czymś jeden drugiego»