obrzęknięty
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•brzęk•ły; -k•li
o•brzęk•nąć -nę, -ną; -nij•cie; o•brzękł
Słownik języka polskiego PWN*
obrzękły, obrzęknięty «zniekształcony wskutek obrzęku»
obrzęk, obrzęknięcie «chorobowe spuchnięcie jakiegoś miejsca na ciele wskutek nagromadzenia się płynu surowiczego»
• obrzękowy
• obrzękowy