obtańczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•tań•czyć -ń•czę, -ń•czą; -ńcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obtańczyć
1. «tańcząc, okrążyć coś lub kogoś»
2. pot. «zatańczyć po kolei z kilkoma partnerkami lub z jedną partnerką parę razy z rzędu»
obtańczyć się pot. «wytańczyć się»