obłap
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•łapić -pię, -pią; -p•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obłapić — obłapiać
1. obłapiać pot. «obejmować i ściskać kogoś natarczywie w celach erotycznych»
2. daw. «objąć lub ścisnąć kogoś lub coś»
obłapić się — obłapiać się
1. obłapiać się pot. «obejmować i ściskać się wzajemnie w celach erotycznych»
2. daw. «objąć jeden drugiego»