odcięcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

od•cięcie; od•cięć
od•ciąć ode•tnę, ode•tną; ode•tnij•cie; od•ciął, od•cięła, od•cięli; od•ciąwszy; od•cięty
od•cięta -tej, -tą; -te, -tych

Słownik języka polskiego PWN*

odciąćodcinać
1. «tnąc, oddzielić coś od jakiejś całości»
2. «przerwać dopływ czegoś»
3. «uniemożliwić komuś osiągnięcie czegoś»
4. «uniemożliwić kontakt z kimś lub z czymś»
odcięta
1. «w geometrii analitycznej: jedna ze współrzędnych, względem których określamy położenie punktów»
2. «liczba rzeczywista określająca położenie punktu na tej współrzędnej»
odciąć sięodcinać się
1. «tnąc coś, uwolnić się»
2. «zerwać z czymś, z kimś»
3. «zająć odrębne stanowisko w jakiejś sprawie lub nie wziąć w czymś udziału»
4. «trafnie i szybko odpowiedzieć na postawiony sobie zarzut, na krytykę itp.»
5. odcinać się «wyraźnie zarysowywać się na jakimś tle»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego