ogrodniczek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•grod•nicz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
o•grod•nicz•ki (spodnie) -czek a. -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
ogrodnictwo
• ogrodniczy • ogrodnik • ogrodniczka
1. «uprawa warzyw, drzew owocowych i roślin ozdobnych»
2. «dział rolnictwa obejmujący warzywnictwo, sadownictwo oraz uprawę i hodowlę roślin ozdobnych»
3. «wydział lub kierunek na wyższej uczelni, obejmujący studia w tym zakresie»
• ogrodniczy • ogrodnik • ogrodniczka
ogrodniczki pot. «spodnie na szelkach mające prostokątny napierśnik na wzór fartucha»