ogrodnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•grod•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
ogrodnictwo
• ogrodniczy • ogrodnik • ogrodniczka
1. «uprawa warzyw, drzew owocowych i roślin ozdobnych»
2. «dział rolnictwa obejmujący warzywnictwo, sadownictwo oraz uprawę i hodowlę roślin ozdobnych»
3. «wydział lub kierunek na wyższej uczelni, obejmujący studia w tym zakresie»
• ogrodniczy • ogrodnik • ogrodniczka