okonek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Okonek (miasto) -n•ka, -n•kiem; przym.: okonecki
okonek (mały okoń) -n•ka, -n•kiem; -n•ki, -n•ków a. okoniek

Słownik języka polskiego PWN*

okoń «drapieżna ryba żyjąca w wodach środkowej i wschodniej Europy oraz w zlewiskach mórz arktycznych»
• okonek, okoniek

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego