opancerzyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

opan•cerzyć -erzę, -erzą; -erz, -erz•cie
opan•cerzenie; -rzeń
opan•cerzony

Słownik języka polskiego PWN*

opancerzyć — opancerzać
1. «osłonić pancerną osłoną»
2. daw. «włożyć na kogoś pancerz»
opancerzyć się — opancerzać się
1. daw. «włożyć na siebie pancerz»
2. «odizolować się od świata, uniemożliwiając innym ludziom kontakt emocjonalny ze sobą»
opancerzenie «osłona pokrywająca coś w celu zabezpieczenia przed pociskami»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

opancerzyć
opancerzenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „opancerzyć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „opancerzyć” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego