opieprz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
opieprz -rzu
o•pieprzyć (pot.) -przę, -przą; -prz, -prz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
opieprz posp. «ostra reprymenda»
opieprzyć się — opieprzać się
1. posp. «zwymyślać siebie nawzajem»
2. opieprzać się posp. «próżnować»