opitolić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
opitolić (pot.) -lę, -lą; -l•cie
Słownik języka polskiego PWN*
opitolić — opitalać
1. pot. «zwymyślać kogoś»
2. pot. «ostrzyc kogoś krótko lub byle jak»
3. pot. «ograć kogoś w karty»
opitolić się — opitalać się
1. pot. «zwymyślać siebie nawzajem»
2. pot. «obciąć sobie włosy bardzo krótko lub byle jak»
3. opitalać się pot. «lenić się, nic nie robić»