opus
Wielki słownik ortograficzny PWN*
opus -su, -sie; -sów (skrót: op.)
magnum opus ndm
Słownik języka polskiego PWN*
opus «utwór lub zbiór utworów jednego kompozytora, numerowany według kolejności pierwszych wydań»
magnum opus zob. opus magnum.
opus magnum
1. «wybitne dzieło artystyczne lub literackie»
2. «główne, najważniejsze dzieło jakiegoś twórcy»
3. «w alchemii: mistrzostwo w poznaniu tajemnic przemiany metali nieszlachetnych w złoto»