ostrzyc

Wielki słownik ortograficzny PWN*

o•strzyc o•strzygę, o•strzyżesz, o•strzygą; o•strzyż, o•strzyż•cie; o•strzygł•szy; o•strzyżony
ostrzyca -ycę; -yc
o•strzyżenie

Słownik języka polskiego PWN*

ostrzyc «obciąć lub skrócić włosy, sierść, przyciąć gałęzie drzew, krzewów»
ostrzyc się
1. «ostrzyc samego siebie»
2. «zostać ostrzyżonym»
ostrzyca zob. mozga.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ostrzyc
ostrzyca
ostrzyżenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ostrzyc” w Poradni Językowej PWN

Młodzieżowe Słowo Roku

Kliknij, aby zobaczyć „ostrzyc” w Młodzieżowym Słowie Roku

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ostrzyc” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ostrzyc” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego