oszczepnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
oszczep•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
oszczepnik
• oszczepniczka
1. «zawodnik uprawiający rzut oszczepem»
2. «żołnierz lub myśliwy uzbrojony w oszczep»
• oszczepniczka