otorbiać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
otor•biać -bia, -biają
Słownik języka polskiego PWN*
otorbić — otorbiać «wytworzyć wokół znajdującego się w organizmie ciała obcego torebkę z tkanki łącznej»
otorbić się — otorbiać się «otoczyć się torebką z tkanki łącznej»