otrząść
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•trząść o•trzęsę, o•trzęsiesz, o•trzęsą; o•trząś a. o•trzęś, o•trząś•cie a. o•trzęś•cie; o•trząsł, o•trzęs•ła, o•trzęś•li; o•trząsł•szy; o•trzęsiony a. otrząsnąć
Słownik języka polskiego PWN*
otrząsnąć się, otrząść się — otrząsać się
1. «strącić coś z siebie»
2. «wstrząsnąć się na skutek niemiłego uczucia»
3. «powrócić do równowagi psychicznej po bolesnych doświadczeniach»