otworek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
otworek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
Słownik języka polskiego PWN*
otwór
• otworek
1. «puste miejsce w jakimś tworzywie, powstałe samoistnie lub zrobione»
2. «początek albo koniec jakiegoś przewodu»
• otworek
