oświecony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•świecony; -ceni
jaśnie o•świecony; jaśnie o•świeceni
Słownik języka polskiego PWN*
oświecony «wykształcony, światły»
oświecenie «prąd społeczno-kulturalny rozpowszechniony w Europie od końca XVII do początku XIX w., głoszący kult rozumu i wiedzy; też: epoka, w której był popularny»
• oświeceniowy
• oświeceniowy