pluskać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pluszcz -cza; -cze, -czy (a. -czów)
Słownik języka polskiego PWN*
plusnąć — pluskać
1. «o cieczy: przelać się, uderzyć o coś lub wylać się gwałtownie z charakterystycznym odgłosem»
2. «uderzyć o powierzchnię cieczy lub poruszyć się w niej, wywołując charakterystyczny odgłos i rozpryskiwanie się cieczy»
pluskać się «poruszać się w wodzie, rozpryskując ją i wywołując charakterystyczny odgłos; też: kąpać się, chlapać się w wodzie»