plusk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

plusk -s•ku, -s•kiem; -s•ków
plusk a. plusk!
plusk, plusk a. plusk, plusk!

Słownik języka polskiego PWN*

plusk I
1. «odgłos spowodowany uderzeniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś»
2. łow. «ogon bobra»
plusk II «wykrzyknik naśladujący odgłos uderzającej o coś lub uderzanej czymś cieczy albo wpadnięcie do wody, błota itp.»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego