pluton

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Pluton (postać mit.; planeta karłowata) -na, B.= D., -nie ,
pluton (pierwiastek chem.; symbol: Pu) -nu, B.= M., -nie
pluton (oddział) -nu, B.= M., -nie; -nów

Słownik języka polskiego PWN*

pluton II
1. Pluton mit. gr. «przydomek Hadesa jako boga podziemnych bogactw»
2. Pluton «planeta karłowata Układu Słonecznego»
3. «promieniotwórczy pierwiastek chemiczny, stosowany jako paliwo jądrowe»

• plutonowy
pluton I «pododdział w różnych rodzajach wojsk składający się z kilku drużyn, działonów lub załóg wozów bojowych»
• plutonowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

pluton I
pluton II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „pluton” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pluton” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pluton” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego