podkupić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•kupić -pię, -pią; -p•cie
Słownik języka polskiego PWN*
podkupić — podkupywać
1. «ubiec kogoś w kupnie czegoś, płacąc wyższą cenę lub kupując wcześniej»
2. «zatrudnić kogoś, kto pracował już gdzieś, nakłaniając go do zmiany pracy przez zaoferowanie mu wyższej pensji lub innych profitów»
3. «zjednać sobie kogoś w nieuczciwy sposób»