podoficer
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•oficer -ra, -rze; -rowie (a. -rzy), -rów
Słownik języka polskiego PWN*
podoficer «w wojskach lądowych i lotniczych, policji, straży pożarnej: stopień od kaprala do starszego sierżanta sztabowego, w marynarce wojennej: od mata do starszego bosmana sztabowego; też: żołnierz lub funkcjonariusz mający taki stopień»
• podoficerski
• podoficerski
młodszy podoficer «podoficer w stopniu kaprala, starszego kaprala, plutonowego, starszego plutonowego»
starszy podoficer «podoficer w stopniu sierżanta, starszego sierżanta, sierżanta sztabowego, starszego sierżanta sztabowego»