ponurak
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ponurak -akiem; ci -acy, te -aki, -aków
Słownik języka polskiego PWN*
ponurak pejor. «osoba mająca ponure usposobienie, pozbawiona poczucia humoru»
• ponuracki • ponuractwo • ponuraczka
• ponuracki • ponuractwo • ponuraczka