pryśnięcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pryś•nięcie; -ęć
prys•nąć -s•nę, pryś•niesz, -s•ną; pryś•nij•cie; -s•nął a. -sł, -s•nęła a. -s•ła, -s•nęli; -s•nąwszy
Słownik języka polskiego PWN*
pryśnięcie «cząstka rozpryskującej się cieczy»
prysnąć — pryskać
1. «spowodować przemieszczanie się w powietrzu kropel albo drobnych cząstek czegoś»
2. «przemieścić się w powietrzu w postaci kropel, drobnych cząstek, kawałków itp.»
3. «ulec zniszczeniu, rozpaść się na kawałki»
4. «o nastrojach, uczuciach: szybko przeminąć»
5. pot. «uciec w pośpiechu»
6. pryskać «zraszać rośliny środkami chemicznymi, by uchronić je przed chorobami i szkodnikami»
prysnąć się — pryskać się
1. «rozprysnąć coś na samego siebie»
2. «rozprysnąć coś na siebie nawzajem»