przekroczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
prze•kroczyć -czę, -czą; -cz•cie: Przekroczyć próg nadziei (tytuł dzieła)
prze•kroczenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
przekroczyć — przekraczać
1. «idąc, jadąc itp., dotrzeć dalej, niż coś sięga; też: zrobić krok przez coś»
2. «osiągnąć poziom przewyższający coś; też: wystąpić poza granicę, zakres czegoś»
przekroczenie «czyn naruszający, zwykle w niewielkim stopniu, jakieś przepisy, reguły»