przekrzyczeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
prze•krzyczeć -czę, -czą; -cz•cie; -czał, -czeli
Słownik języka polskiego PWN*
przekrzyczeć — przekrzykiwać
1. «krzycząc, zagłuszyć kogoś lub coś»
2. «o ptakach: wydając donośny głos, zagłuszyć coś lub kogoś»
przekrzyczeć się — przekrzykiwać się
1. «przekrzyczeć siebie wzajemnie»
2. «o ptakach: wydając donośny głos, zagłuszyć siebie wzajemnie»