przeniewierca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przeniewier•ca -cę; -cy, -ców
Słownik języka polskiego PWN*
przeniewierca daw. «ten, kto zdradził kogoś, zawiódł czyjeś zaufanie»
• przeniewierczy • przeniewierstwo
• przeniewierczy • przeniewierstwo