pętanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pętać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
pęta
1. «sznur, którym wiązano ręce, a czasem i nogi więźnia»
2. «coś, co ogranicza działanie, myślenie»
pętać
1. «zakładać pęta na przednie nogi niektórych zwierząt w celu ograniczenia swobody ich ruchów»
2. «pozbawiać swobody ruchów»
3. «ograniczać czyjeś działanie, czyjąś swobodę wyrażania myśli»
pętać się pot. «chodzić bez celu, przeszkadzając komuś»