rozgrzeszenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•grzeszenie; -szeń
roz•grzeszyć -szę, -szą; -sz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
rozgrzeszenie «w Kościele katolickim: odpuszczenie przez księdza grzechów spowiadającemu się; też: formuła przy tym wypowiadana»
rozgrzeszyć — rozgrzeszać
1. «przebaczyć coś komuś lub potraktować kogoś wyrozumiale, pobłażliwie»
2. «o księdzu: odpuścić komuś grzechy w akcie spowiedzi»
rozgrzeszyć się — rozgrzeszać się «uwolnić się od skrupułów lub poczucia winy»