roztopić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•topić -pię, -pią; -p•cie
Słownik języka polskiego PWN*
roztopić — roztapiać
1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury»
2. «spowodować nieodróżnianie się kogoś, czegoś od tła»
roztopić się — roztapiać się
1. «o ciałach stałych: zostać roztopionym»
2. «stać się niewidocznym, niewyraźnym»