rozwalić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•walić -lę, -lą; -l•cie
roz•walony; -leni
Słownik języka polskiego PWN*
rozwalić — rozwalać
1. pot. «uderzając, zniszczyć, rozbić na kawałki»
2. pot. «doprowadzić do rozpadu jakąś organizację, jakiś związek itp.»
3. pot. «otworzyć na całą szerokość»
4. pot. «rozłożyć wiele rzeczy nieporządnie, na dużej przestrzeni»
5. pot. «zranić»
6. pot. «zabić przy użyciu broni palnej»
rozwalić się — rozwalać się
1. pot. «rozpaść się na kawałki»
2. pot. «ulec dezorganizacji, rozpadowi»
3. pot. «ulec zranieniu na skutek upadku, uderzenia»
4. pot. «rozbić samochód, motor itp. w wypadku»
5. pot. «położyć się lub usiąść w pozie niedbałej, rozpierając się»
rozwalony pot. «siedzący lub leżący w pozie niedbałej»
