rura

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rura rurze, rurę; rur
rury (= wąskie spodnie) rur

Słownik języka polskiego PWN*

rura
1. «długi przewód o przekroju pierścieniowym, używany do transportu cieczy i gazów»
2. wulg. «o kobiecie»
3. daw. «lufa broni palnej»
4. daw. «kość długa ze szpikiem»

• rurowy
rura ssawna «przewód łączący wlot pompy, cylindra, silnika spalinowego itp. z obszarem zasysania»
rura wydechowa «w pojazdach mechanicznych: rura odprowadzająca gazy spalinowe»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego