Wielki słownik ortograficzny PWN*

ser•pen•tyna -ynie, -ynę; -yn

ser•pen•tyn -nu, -nie; -nów

Słownik języka polskiego PWN*

1. «droga górska mająca wiele zakrętów»

2. «wąska, barwna taśma papierowa skręcona spiralnie, rzucana na tańczących podczas zabaw»

3. «niezdobiona szabla, używana dawniej przez uboższą szlachtę polską»

4. «działo o długiej lufie i bardzo małym kalibrze, używane w XVI–XVII w.»

• serpentynowy

serpentyn «minerał o barwie zielonkawej, używany m.in. do wyrobu materiałów ogniotrwałych»
• serpentynowy