skarbiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
skar•biec -b•ca; -b•ce, -b•ców
Słownik języka polskiego PWN*
skarbiec
• skarbcowy • skarbczyk
1. «pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych itp., odpowiednio zabezpieczone przed kradzieżą i pożarem»
2. «zbiór kosztowności lub pieniędzy»
• skarbcowy • skarbczyk