sokolnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sokol•nik -ikiem; -icy, -ików
Sokol•niki -nik; przym.: sokolnicki
Słownik języka polskiego PWN*
sokolnik
• sokolniczy • sokolnictwo
1. «ten, kto zajmuje się układaniem sokołów do polowania»
2. «myśliwy polujący z sokołem»
• sokolniczy • sokolnictwo