sprzymierzeniec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sprzymierzeniec -rzeń•ca; -rzeń•cy, -rzeń•ców
Słownik języka polskiego PWN*
sprzymierzeniec
1. «ten, kto się z kimś sprzymierzył»
2. «ten, który pomaga komuś, popiera kogoś, działa wspólnie z kimś; też: coś, co pomaga komuś lub czemuś»