squatter

Wielki słownik ortograficzny PWN*

squat•ter -rze; -rzy, -rów a. squatters

Słownik języka polskiego PWN*

squatter [wym. skoter]
1. «członek nieformalnej grupy zamieszkującej opuszczone domy»
2. «w USA: osadnik na nowej ziemi»
3. «w Australii: hodowca owiec dzierżawiący pastwiska od państwa»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „squatter” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego