stoicy
Wielki słownik ortograficzny PWN*
stoik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
stoicyzm
• stoicki • stoicko • stoickość • stoik
1. «doktryna filozoficzna uznająca za najwyższe i jedyne dobro cnotę rozumianą jako życie zgodne z zasadami rozumu»
2. «panowanie nad sobą, równowaga duchowa i niewzruszony spokój»
• stoicki • stoicko • stoickość • stoik