struna
Wielki słownik ortograficzny PWN*
struna -unie, -unę; -un
Słownik języka polskiego PWN*
struna
• strunowy
1. «sprężysta nić stanowiąca źródło dźwięku w niektórych instrumentach muzycznych»
2. «sprężysta nić używana do wyrobu rakiet tenisowych»
• strunowy
pusta struna «struna nieprzyciśnięta palcem w czasie gry na instrumentach smyczkowych»
struna grzbietowa «prymitywny szkielet ryb»