stęknąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
stęk•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
stęk•nięcie; -ęć
Słownik języka polskiego PWN*
stęknąć — stękać
1. pot. «wydać ciężkie, głośne westchnienie podczas wysiłku fizycznego lub z bólu»
2. stękać pot. «uskarżać się na coś, zwłaszcza na ból»
3. stękać pot. «mylić się, recytując, czytając coś»
4. «o łosiu i jeleniu: wydać charakterystyczny głos w okresie godowym»
stęknięcie pot. «odgłos wydawany z bólu lub przy wysiłku fizycznym»