szpic

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szpic (pies) -ca, B.= D.; -ce, -ców
szpic (ostre zakończenie) -ca, B.= M.; -ce, -ców
szpica -icę; -ic

Słownik języka polskiego PWN*

szpic I
1. «ostre zakończenie czegoś»
2. «ozdoba zakładana na czubek choinki»
szpic II «pies o długiej, gęstej sierści i puszystym, zawiniętym do góry ogonie»
szpica «pododdział wojska ubezpieczający kolumny w marszu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego