tabulatura

Słownik języka polskiego PWN*

tabulatura
1. «notacja muzyczna w XV–XVII w. służąca do zapisu utworów na organy, lutnię, gitarę itp.»
2. «zbiór utworów muzycznych zapisanych w ten sposób»

• tabulaturowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego