tamaryndowiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tamaryn•dowiec -w•ca; -w•ce, -w•ców
Słownik języka polskiego PWN*
tamaryndowiec «drzewo o pierzastych liściach i żółtawych kwiatach, uprawiane w Indiach, na Jawie i we Włoszech»