tarcica
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tar•cica -icę; -ic
Słownik języka polskiego PWN*
tarcica
• tarcicowy
1. «materiał drzewny otrzymany przez pocięcie okrąglaków równolegle do ich osi podłużnych»
2. «jedna z desek otrzymanych w ten sposób»
• tarcicowy