trance
Wielki słownik ortograficzny PWN*
trance (muz.) trance’u, trance’em, transie
acid trance (muz.) acid tran•ce’u, acid tran•ce’em, o acid tran•sie
Słownik języka polskiego PWN*
trance [wym. trans] «styl w muzyce tanecznej, charakteryzujący się ciężkim i szybkim, hipnotycznym rytmem»
• trance’owy, transowy
• trance’owy, transowy