trzeźwienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

trzeź•wić -ź•wię, -ź•wią; -ź•wij (a. -źw), -ź•wij•cie (a. -źw•cie)
trzeź•wieć -wieję, -wieją; -wiał, -wieli

Słownik języka polskiego PWN*

trzeźwiący «taki, który powoduje odzyskanie przytomności»
• trzeźwiąco
trzeźwić
1. «przywracać do przytomności»
2. «przywracać komuś zdolność jasnego myślenia»
trzeźwieć
1. «odzyskiwać przytomność»
2. «budzić się»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego