uderzenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uderzenie; -rzeń
uderzyć -rzę, -rzą; uderz, uderz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

uderzenie
1. «raz zadany ręką lub trzymanym przedmiotem»
2. «gwałtowne zetknięcie się dwóch rzeczy, z których przynajmniej jedna jest w ruchu; też: odgłos towarzyszący takiemu zetknięciu»
3. «nagłe i gwałtowne nasilenie się mrozu, wiatru itp.»
4. «w boksie, szermierce, walce wręcz: trafienie przeciwnika»
5. «w grach sportowych, np. w piłce, tenisie, bilardzie: kopnięcie, odbicie piłki, kuli, trafienie piłką, bilą»
6. «silna dawka leku»
7. «sposób dotykania, naciskania klawiszy przez artystę grającego na instrumencie klawiszowym, głównie na fortepianie»
8. «gwałtowny, szybki ruch wojsk w kierunku nieprzyjaciela»

• uderzeniowy • uderzeniowo
uderzenie serca, pulsu, tętna «odgłos towarzyszący rytmicznym skurczom naczyń krwionośnych serca, wyczuwalny w tętnicach»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego