ukłuć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

u•kłuć u•kłuję a. ukolę, u•kłują a. ukolą; u•kłuj•cie a. ukol•cie
u•kłucie; -uć

Słownik języka polskiego PWN*

ukłuć
1. «zranić, kłując czymś ostrym; też o owadach: użądlić, uciąć»
2. «sprawić komuś przykrość»
3. «o świetle: porazić oczy»
ukłuć się «skaleczyć się czymś ostrym»
ukłucie
1. «silny, krótkotrwały ból»
2. «ślad w miejscu, w którym coś kogoś ukłuło»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ukłuć
ukłucie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ukłuć” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ukłuć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego