uparcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•przeć się u•prę się, u•przesz się, u•prą się; u•przyj•cie się; u•parł•szy się
Słownik języka polskiego PWN*
uparty «odznaczający się uporem, upierający się przy czymś; też: będący wyrazem tej cechy»
• uparcie • upartość
• uparcie • upartość
uprzeć się — upierać się «pozostać przy swoim zdaniu, przy swojej decyzji itp.»